Het zou de laatste keer zijn dat ik naar haar toe zou gaan. Ze had een andere baan aangeboden gekregen en ging weg bij de praktijk. Toen ik plaatsnam, heb ik in vijftig minuten verteld over de afgelopen twee maanden en gepraat over hoe ik mijzelf afsluit van mensen om me heen wanneer ik mij weer slechter ga voelen. Maar ook dat ik actief bezig ben met openheid en eerlijkheid naar diezelfde mensen toe. Ze verminderde de druk die ik hiervoor op mijzelf legde door te benadrukken dat het oké is als het niet altijd lukt, een depressie maakt dat immers lastiger.

Zodra ik mij in een sociale setting bevind, sta ik op scherp. Ik overanalyseer, denk (te) veel na en ben me extreem bewust van mezelf en de mensen om mij heen. Maar ook buiten de sociale setting maak ik me veel zorgen, pieker ik veel en blijf ik terugkomende negatieve gedachtes hebben die mijn zelfvertrouwen elke keer weer omlaag weten te halen.

De meeste posts die ik op Instagram voorbij zie komen, zijn simpele foto’s van personen uit mijn ‘volgend’ lijst, bekend of onbekend. In de meeste gevallen scrol ik gedachteloos door mijn feed en like hier en daar een post. Tot ik een post voorbij zag komen van een account dat zich actief bezighoudt met mentale gezondheid. Het account nodigde haar volgers uit antwoord te geven op de vraag die in de post zelf geformuleerd werd: what defines you? 

Stiekem vind ik het wel leuk, die terugkerende vraag over waar ik mijzelf zie in vijf jaar. Ik werp de vraagsteller altijd een triomfantelijke blik en antwoord: ‘waarschijnlijk ergens in een cafeetje waar ik iets lekkers aan het eten ben en geniet van mijn earl grey thee.'